ไปญี่ปุ่นถ้าไม่ได้ขนมติดไม้ติดมือกลับบ้านมานี่มันน่า...นัก แต่ก็แล้วแต่ความชอบเน๊อะ อย่างเพื่อนเราที่ไปด้วยกัน งวดนี้ก็ตระเวนหาแต่รองเท้า made in japan ที่คุณแม่บ้านญี่ปุ่น (แก่ๆ) นิยมใส่ หน้าตาคล้ายๆ รองเท้าผ้าใบแต่เป็นหนัง เนื่องด้วยมันนุ่ม สบาย ใส่แล้วเดินปานจะเหาะได้ ตามที่เพื่อนบอกอ่ะนะ ก็เลยปล่อยให้เขาค้นหาของเขาไป เราก็ไปเดินหาขนมกินระหว่างรอดีกว่า
รูปลักษณ์แม้จะเป็นขนมถุงๆ ไม่ใช่ขนมพื้นบ้านหรือขนมหน้าตาสวยงามอลังการสไตล์ญี่ปุ่น แต่วัตถุดิบที่ใช้ในการทำขนมนี้แสดงความเป็นญี่ปุ่นอย่างเต็มตัว ข้างในเป็นเมล็ดถั่วแดง เมล็ดใหญ่ๆ เคลือบด้วยไวท์ช็อคโกแลต (ขอเป็นลูกผสมนิดหนึ่ง) ที่ผิวภายนอกคลุกเคลือบด้วยผงชาเขียวอีกที เวลากินแล้วรู้สึกขมชาเขียวที่ปลายลิ้นนิดๆ พอกัด เขี้ยวๆ ความหวานของไวท์ช็อคโกแลต กับความเหนียวหนึบแบบถั่วแดง มันดูลงตัวพิลึก ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นถั่วแดงข้างใน เห็นข้างถุงตรงกลางมันดำๆ ก็นึกว่าช็อคโกแลตเหมือนกัน กินเข้าไปหลายซองย่อยๆ ในถุงใหญ่ แล้วก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าเป็นถั่วแดง จนต้องใช้กรรมวิธีแงะตรงกลางออกมาดู ก็เลยเข้าใจอย่างชัดเจน
รูปลักษณ์แม้จะเป็นขนมถุงๆ ไม่ใช่ขนมพื้นบ้านหรือขนมหน้าตาสวยงามอลังการสไตล์ญี่ปุ่น แต่วัตถุดิบที่ใช้ในการทำขนมนี้แสดงความเป็นญี่ปุ่นอย่างเต็มตัว ข้างในเป็นเมล็ดถั่วแดง เมล็ดใหญ่ๆ เคลือบด้วยไวท์ช็อคโกแลต (ขอเป็นลูกผสมนิดหนึ่ง) ที่ผิวภายนอกคลุกเคลือบด้วยผงชาเขียวอีกที เวลากินแล้วรู้สึกขมชาเขียวที่ปลายลิ้นนิดๆ พอกัด เขี้ยวๆ ความหวานของไวท์ช็อคโกแลต กับความเหนียวหนึบแบบถั่วแดง มันดูลงตัวพิลึก ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นถั่วแดงข้างใน เห็นข้างถุงตรงกลางมันดำๆ ก็นึกว่าช็อคโกแลตเหมือนกัน กินเข้าไปหลายซองย่อยๆ ในถุงใหญ่ แล้วก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าเป็นถั่วแดง จนต้องใช้กรรมวิธีแงะตรงกลางออกมาดู ก็เลยเข้าใจอย่างชัดเจน
หมายเหตุ ของจริงที่กินเข้าไปกับรูปที่อยู่บนหน้าซองมันก็มีความแตกต่างกันอย่างที่เห็น แต่ว่าอร่อย !!!!
